tekst autorstwa Tasardura
Jedyny Władca, Pan Świata (słowami wyznawców), Półbóg (w ustach pozostałych)
Wedle podań stwórda rasy Drowów, ceni spragnionych władzy i potęgi, ciekawskich, dążących do poszerzania swojej wiedzy. Jego ambicją jest podporządkowanie religijne świata. Uważa, że jako jedyna boska istota, mogąca przebywać osobiście w domenie śmiertelnych, da radę udowodnić swoją wyższość nad innymi bogami. Półbóg wie, że bogowie tracąc wyznawców, tracą oni część swych mocy, dlatego zamierza nawet siłą narzucić swoją religię. Uważa, że kiedy już to uczyni, pozostali bogowie nie będą w stanie nad nim zapanować. Wtedy wróci do ich domeny, potężniejszy niż wszyscy. I stanie się Jedynym Władcą.
Belulas będzie wspierać swoich wyznawców, szczególnie tych, którzy doskonalą swój umysł lub parają się magią, patronuje również wynalazcom i artystom. Swoją mocą kierunkuje umysły uczonych i pomaga zapanować nad magią, niezależnie w jakiej postaci. Niekiedy oferuje szeroko pojętą protekcję magowi, także w kontaktach z potężnymi istotami magii. Wymaga bezwzględnej lojalności i ostro rozprawia się ze zdrajcami. Jest istotą z natury złą, ale zawsze dotrzymujący swoich obietnic. Żąda tego również od drugiej strony. Uważa, że każdy typ walki jest dobry. Czy to brutalna siła, czy to spryt - jeśli cel zostaje osiągnięty, zwycięzca ma racje. Mimo wszystko bliżsi są mu jednak Ci, którzy wykazują się finezyjnością i działają w mniej bezpośredni sposób, wykazując się umiejętnością otaczania ofiary siecią intryg.
Belulas nienawidzi wszystkich bogów, zarówno złych i dobrych. Największą nienawiścią darzy Lolth - Pajęczą Królową, która podstępem zabrała mu jego dzieci, Drowy.
Jedyny Władca jest arogancki, kocha rozgłos. Okazuje swoją wyższość na każdym kroku. Uważa się za najdoskonalszą istotę jaka kiedykolwiek powstała. Swoją klęskę, czyli utratę pełni boskości, traktuje jako przejaw zazdrości ze strony innych bogów. Gardzi wyznawcami, którzy kryją się z jego wiarą. Każdy ma być dumny ze swego Boga i bronić jego imienia. Półbóg nazywa wyznawców innych religii Heretykami, a kapłanów innych bóstw Upadłymi. Swoich wrogów,stara się złamać, pokazać, że wiara w cokolwiek innego nie popłaca - inni bogowie was nie uratują. A Pan Świata ukarze. Daje oponentom możliwość przejścia na swoją wiarę jednak ci, którzy zechcą go zwieść, spotkają zasłużoną, okrutną karę. Jednocześnie zabrania swoim kapłanom i wyznawcom zwalczać osoby o innej religii bez swego przyzwolenia. Wyznawców rekrutuje ze wszystkich możliwych ras i warstw społecznych. Nie ważne są ich intencje - modlą się oczekując czegoś w zamian lub podzielając ideały, czy też boją się o własną skórę i dlatego oddają mu hołd. To nie ma znaczenia. Wszyscy dostarczają mu mocy i rozgłosu, osłabiając w ten sposób pozostałych bogów.
Ostatecznie Belulas ma zamiar zostać królem świata śmiertelnych i bogów. Jako władca chce zaprowadzić nowy porządek i rządzić wszystkim wedle własnej woli, pławiąc się przy tym we własnej potędze. Swoich kapłanów i najbardziej oddanych wyznawców mianuje namiestnikami świata żywych. Zdrajców, ateistów i ostatnich heretyków przemieni w niższy gatunek, pozbawiony praw zarówno w świecie materialnym, jak i po śmierci.
Domeny Kapłanów |
Magia, Wiedza, Ochrona |
|---|---|
Symbol |
Berło jako symbol władzy, amulet - symbol oka, wpisany w kwadrat |
Charakter Bóstwa |
praworządny-zły |
Charakter kleru |
nie-chaotyczny i nie-dobry |
Charakter wyznawców |
dowolny |
Rasy |
przedstawiciel każdej rasy może być wyznawcą Belulasa |
Ulubione ofiary |
|---|
|
Pozyskanie nowego wyznawcy, dokonanie odkrycia i upowszechnienie go z zaznaczeniem, iż było inspirowane mocą Belulasa, stworzenie dzieła na cześć Belulasa - pomnika, utworu - wszystko co może sławić jego imię. |
Zmiany merytoryczne
- subtelne zmniejszenie współczynnika lodor-centryczności
- ususnięte nieaktualne informacje "sprawuje patronat nad Aldur"
- zmiana stwierdzeń typu "jego obecnym celem" na "jego ambicją", by tekst był aktualny za rok, za dwa lata itd.