Wiek Świata nie jest znany ani ludziom, ani elfom, możliwe że pradawni Ilithidzi potrafiliby go określić, może smoki. Uczeni obecnych czasów wyróżniają następujące okresy w historii Gorliwego Lądu:
- (EK) Eony Kreomian - nieznana ilość lat wstecz
- (CM) Czasy Mrozu - od około 12 tyś. lat wstecz, do około 4 tyś. lat wstecz, licząc do dziś.
- (DW) Dawne Wieki (Dawnowiecze) - od około 4 tyś. lat wstecz do pierwszego roku Ery Cesarstwa
- (EC) Era Cesarstwa - liczona rok w rok do dziś, za rok pierwszy uznana data pierwszej koronacji Cesarza - powstania pierwszego nowożytnego Imperium
Na spisane dzieje lodorsie patrzeć trzeba przez przymrużone oczy i jasny umysł, jak zwykli mawiać kentarscy bibliotekarze. Często bowiem spisywane z manierą stawiającą wysepkę w centrum Świata stanowią źródło informacji zmieszanej z wierzeniami ludowymi, wśród drugich wymienić można wzmianki o stworzeniu ras przez Bogów. Zaś dla historyków Gorliwego Lądu kształconych na kentarze, kalendaria z Archieplagów Wschodnich Mórz, w tym Lodor bywają źródłem dziesiątek żartów.
Daty wymienione poniżej pisane są w rachubie Ery Cesarstwa.
220 - Zdrajca Narek, najwyższy kapłan Uronii ucieka wraz z grupą elfów wgłąb ziemi, gdzie Belulas zmienia je w drowy. 250 - Drowy pod przywództwem potężnej kapłanki Belulasa budują podziemne miasto Nilas, za swój symbol wybierają pająka. 310 - Ludzie, elfy i krasnoludy postanawiają połączyć siły i zaprowadzić porządek na Lodorze. W tym celu rozpoczynają budowę symbolu przymierza, olbrzymiej Cytadeli, górującej nad całą wyspą. 315 - Część elfów sprzeciwia się wznoszeniu tak ogromnej budowli. Odchodzi z miasta Melagan i postanawia żyć w zgodzie z naturą. Zostają nazwani Sylvanami i budują wioskę wysoko wsród drzew. 450 - Zakończono budowę Cytadeli, góruje ona nad wszystkimi miejscami na Lodorze. Głównym magiem cytadeli zostaje ludzki arcymag, Tarhelum. Następują czasy świetności na Lodorze, udało zaprowadzić się porządek i nawiązać kontakty handlowe poza Lodorem. 490 - Wojna domowa w Melagan, miasto zostaje prawie doprowadzone do upadku. 500 - Część elfów z Melagan opuszcza rodzinne miasto i buduje miasto handlowe, Faraldor. 520 - Pierwszym arcymagiem Faraldor zostaje okrzyknięty genialny czarodziej Nestarion. 555 - Nestarion wraz z grupą oddanych mu elfów wyrusza w morze, aby zbadać tajemniczą wyspę, którą spowija ciemność. Nowym arcymagiem podczas jego nieobecności zostaje Naryldor. 560 - Duża grupa ludzi buduje okręty i wyruszają w poszukiwaniu nowych wysp oraz szlaków handlowych. 564 - Nestarion wraca na Lodor razem ze swoimi kompanami, wszyscy odziani w czarne szaty. Deklarują, że nie powrócą do Faraldor. 567 - Ataki hord nieumarłych na miasto Brodak. 570 - Spotkanie Nestariona z Tanturem- potężnym ludzkim magiem, Nestarion deklaruje pomoc w obronie miasta. 576 - Część społeczności ludzi z Brodak ucieka na północ, a reszta (wraz z innymi rasami) zbiera się pod przywództwem Tantura. Mag zdradził mieszkańców Brodak otwierając ogromny portal, który umożliwił Cyklopom wejście i zniszczenie miasta. Nestarion nie pomaga w obronie miasta. Armia nieumarłych istot uniemożliwia ucieczkę mieszkańców miasta. W nocy po rzezi nad ruinami niegdyś wspaniałego miasta przeleciał Jebbyth i rozgniewany zabił czarodzieja Tantura oraz przepędził grupy cyklopów, ale portalu nie udało mu się zniszczyć. 578 - Uciekinierzy odkrywają we Wzgórzach Gryzącego Mrozu kamienie szlachetne, zakładają górniczą wioskę Aldur pod przewodnictwem szlachcica nazwiskiem Turan (od tego czasu ród Turan sprawuje rządy nad włościami Aldur i okolicami) oraz warownie niedaleko Mroźnej Drogi. 587 - Nestarion buduje kryptę niedaleko Cmentarza Saryl, który staje się wylęgarnią nieumarłych. Mag ujawnia swoją mroczną naturę, którą skrywał po swoim powrocie. Zaczyna tworzyć armię nieumarłych oraz porzuca dawne imię. Od tego czasu jest znany jako Nekron. 590 - Tarhelum umiera, magiem Cytadeli zostaje Miradir, za jego panowania dodatkowo powstaje zamek położony w strategicznym punkcie wyspy. 600 - Vardolos powraca na Lodor, buduje wieżę Wampirów. 603 - Osiedlenie się ogrów z klanu Drub w jaskiniach na klifach Prael. 620 - Początek wojen z wampirami. 623 - Elfowie dysponujący Świętym Symboli Uronii wygrywają wojnę, zmuszają Vardolosa do ucieczki na Leones. 624 - Koniec wojny z wampirami. Święty Symbol Uronii zaginął, przywództwo nad wampirami obejmuje Vasestra. 645 - Dalsze pogorszenie stosunków między elfami i krasnoludami powoduje wybuch wojny między Królestem Kabard i elfami z miasta Melagan. Wojna jest bardzo wyniszczająca. 649 - Na Cytadelę, symbol pokoju między rasami pada cień i zło przenika jej korytarze za sprawą młodego smoka Veeslatha. Miradir zostaje zabity, a jego uczeń, Glomarin ucieka pod ziemię i buduje tam twierdzę do obrony przed złem Cytadeli. Twierdza zostaje uznana za nawiedzoną. 651 - Armia krasnoludzka, dowodzona przez generała Druzku spotyka się z armią elfów dowodzoną przez maga-generała Graxlo, walka trwa wiele dni i kończy się śmiercią obu stron. Po walce za sprawą tajemniczej mocy Studni Dusz polegli powstają jako nieumarli by toczyć dalej niekończącą się walkę. Wielu podejrzewa Nekrona o incydent ze Studnią. 652 - Marcolus, zły naukowiec służący Cytadeli stworzył po trzech latach pracy armię i rusza na podbój Lodoru, pomaga mu w tym Daclor widząc szansę na pokonanie Brakala oraz Nekron widząc szansę na pokazanie swojej potęgi. Rozpoczyna się Wojna z Cytadelą. 653 - Pozbawione obrony Kabard i Melagan po długich walkach upadają pod potęgą Cytadeli. Niedobitki krasnoludów ukrywają się w głębokich jaskiniach Vegnar i budują twierdzę, która nigdy nie ma zostać zdobyta, a elfy uciekają do swych braci z Faraldoru. Melagan zostaje ożywiony i zmieniony w odrażającą bestię, a same elfy przemienione w jaszczury. Pozostałe rasy koncentrując się na walce z Cytadelą, zawieszają broń między sobą. Z cytadelą walczy potężny mag Glomarin oraz drow Dracz. 654 – Oddział Armii Cytadeli pod dowództwem poddanej Nekrona- nekromantki Akyreny, przybyłej niedawno z Kentaru - rusza na Aldur. Na polach przed wioską rozegrała się wielka bitwa, która zakończyła się klęską ludzi, przeklęciem obrońców Warowni oraz zniszczeniem Aldur. Po wygraniu bitwy Akyrena znika i nikt nie wie, co się z nią stało. Po zniszczeniu miast tych ras, które budowały Cytadelę, jej armia kończy podboje. Marcolus dzieli teraz swoją pracę pomiędzy córkę, Taresę oraz tworzeniem nowej armii dla Cytadeli. 655 - Garstka ludzi schroniona w kopalniach rozpoczyna odbudowę Aldur; władzę nad wioską ponownie obejmuje ród Turan, odrodzony z ocalonego potomka. 658 - W ruinach Kabard osiedlają się gnole oraz trole. 662 - W jaskiniach na Wzgórzach Neroda osiedlają się olbrzymy. 679 - Wojna elfów z armiami Nekrona, elfom pomagają odziały Drzewców. Nekron zostaje pokonany, jednak jego zwłoki nie zostają odnalezione. Miasto Faraldor zostaje poważnie zniszczone. 682 - Osiedlenie się hobgolbinów z plemienia Baol niedaleko Vegnar. 683 - Z Faraldoru wyrusza potężny mag Zaltos oraz kapłan Omeraz z zadaniem oczyszczenia Cytadeli ze zła. Ich wyprawa zakończyłą się klęską, Zaltos oszalał i uciekł z Cytadeli, tworzy armię konstruktów do pokonania jego wyimaginowanych wrogów. Zło Cytadeli przemieniło ciało Omeraza, zamieszkuje on teraz szczyt Cytadeli, ale zwykle nie odlatuje daleko. 684 - Wojna plemion ogrilionow z Sylvanami. Ogriliony odnoszą druzgocącą porażkę. 701 - Veeslath tworzy Taraka, przywódcę swojej przyszłej armii, którą zamierza podbić Cytadelę, w której za młodu mieszkał. 711 - Niegdyś rozproszone po całej wyspie orki uznają za swoją kryjówkę jaskinie niedaleko Faraldor. Od tamtego czasu wybierają regularnie szamana, który rządzi plemieniem. Taki szaman nosi tytuł Vrugar. 723 - Powstanie miasta Vlos Che'el w Podmroku. 735 - Walki o władzę we Vlos pomiędzy domami szlacheckimi. Ucieczka kilku plemion koboldów z niewoli drowów. 738 - Cześć koboldów jednoczy się i osiedla, tworząc w jaskiniach coś, co same nazwały miastem Kumarez. Pomniejsze plemiona osiedliły się w głębokich tunelach podmroku licząc na dobrą kryjówkę. 743 - Inne plemiona koboldzie obrały za swoją siedzibę Kopalnie Aldur, raz wypędzając stamtąd górników i później nie chcąc za żadną cenę jej oddać. 759 - Zaczynają się walki niziołków z plemionami goblinów oraz orklinów, które postrzegają Brushwood jako dobre miejsce do ograbienia. 764 - Grupy ludzi wypędzonych z Aldur osiedlają się w lasach Dedry żyjąc z ataków na podróżnych opuszczających wioskę. Od tamtego czasu ich obóz staje się przystankiem dla różnych grup banitów i bandytów. 812 - Krasnoludowie z Vegnar otwierają bramy twierdzy i zgadzają się na handel. 878-880 - Wojny z Podmrokiem 944 - Na Lodorze pojawiają się Cienie. 956 - Aldur zostaje zniszczone i podbite przez Cienie. 969 - Druga wojna z wampirami, wiele osób na ważnych stanowiskach zostało dotkniętych wampiryzmem. 992 - Ostateczna walka Cieni i Wampirów przeciw siłom dobra. Wyjątkowa krwawa i wyrównana kończy się śmiercią większości najbardziej znanych i potężnych bohaterów Lodor z tamtych lat. Koniec Ery Cieni. 1000 – Nowa fala herosów pojawia się na Lodor, Aldur podnosi się po okupacji Cieni. |
---|
1010 - Belulas przejmuję podstępem władzę w Aldur, Rada Aldur zostaje przegnana na Mroźną Drogę gdzie zakładają obóz uchodźców.
1012 Leniwy Październik - Belulas zdobywa coraz większą popularność, kolejne osoby dołączają się do niego by mu służyć. 1012 Senny Listopad - Wioska Brushwood odpiera pierwszy od dawna poważny atak Goblinów. W jaskiniach głęboko pod Aldur, pojawia się smok, który obrał to miejsce na swoje nowe legowisko. 1013 Młody Styczeń - Wieść niesie, że asystentem arcymaga Telavrona został Tintagel Liadon. W Aldur ogłoszono stan wyjątkowy z powodu pojawienia się tam licznych sił podmroku, rozpoczynają się walki między drowami a ludźmi i ich sprzymierzeńcami. 1013 Senny Luty - Wisząca w powietrzy wojna między Podmrokiem a Powierzchnią zostaje stłumiona w zalążku, podobno nawet samej Lolth wizja wojny przeszkadzała w planach. 1013 Budzący Marzec - Faraldor zostaje zaatakowane przez dziwne istoty, które dokonują prawdziwej rzezi na mieszkańcach Faraldoru, powodują wiele zniszczeń, Studnie Dusz nie przyjmują wielu poległych tam elfów. Elfy nazwają to wydarzenie Marcową Zagładą. W Dedry dochodzi do niespotykanego połączenia dwóch istot, krasnolud Morgan Blackhammer, żeni się z gnomką Violą Gilde, ach co to było za wesele. 1013 dokładna data nieznana - Brushwood, zostaje niemal zniszczone przez drowy, wielu niziołków staje się niewolnikami, bądź też bezpowrotnie ginie, takiej tragedii Brushwood nie doznało jeszcze nigdy. 1013 Leniwy Październik - Koścół Belulasa organizuje pomoc dla Brushwood, jednak nie tylko oni, Vengar i Faraldor również pomagają jak mogą w tych trudnych dla Brushwood czasach. 1013 Senny Listopad - Plemię Vrugara doczekało się nowego wodza, którym został Ka'gar. 1013 Stary Grudzień - Vegnar, Faraldor zwiększają ilość patroli by zapewnić swoim obywatelom większe bezpieczeństwo. Brushwood, powoli staje na nogi po tragedii jaka je niedawno spotkała, nowym burmistrzem zostaje Dawid Thorn. 1014 Pracowity Sierpień - Faraldor ogłasza wielki nabór do elfickiej armii, poszukiwani są tylko elfowie czystej krwii. 1014 Srebrzysty Wrzesień - Faraldorska Rada Siedmiu wita nowych radnych Anunthila Quel'Thanor i Finn'ela Livirth, podobno pokładają w nich wielkie nadzieje na przyszłość. Nawet w Aldur pojawia się jakiś Wybraniec, wiadomo o nim niewiele, jednak każdy Belulita darzy go szacunkiem, zwie się Fuego. 1014 Leniwy Październik - Rada Siedmiu wydaje dekret dotyczący wiary, w którym uznaje Lolth, Malada, Vardolosa, Fradoca i Belulasa za bogów, których wyznawanie będzie karane. 1014 Stary Grudzień - Vegnar rozpoczyna wielką mobilizację, kowale wykuwają broń, wojownicy ćwiczą, a budowniczowie starają się usprawnić twierdzę. Dedry przeżywa nieudany atak bandytów, którzy wystraszyli sie iluzji smoka i ucielki w popłochu. 1015 Młody Styczeń - W Aritel panuje ogromne poruszenie, dawny Lord założyciel osady Eylan var Sha'ritt zaginął na froncie. Klerycy Belulasa opuszczają wioskę Beushwood, gdzie stacjonowali by pomóc w odbudowie zniszczeń. 1015 Senny Luty - Muzeum w Faraldorze zostaje okradzione, ktoś kradnie niezwykle cenny obraz, niestety sprawca kradzieży pozostaje anonimowy. 1015 Wielobarwny Kwiecień - Na Lodor dzieją się dziwne rzeczy, pierw na pustyni nieopodal Dedry pojawiają się anomalia magiczne, a niedaleko później wielokolorowe meteoryty zasypały całe Lodor. 1015 Promienny Lipiec - Kometa z długim warkoczem pojawiła się nad Lodor, to już kolejny raz, osoby które pamiętają Nestariona i towarzyszące mu zjawiska mogą być zaniepokojone. Faraldor zdaje się być poruszone, czyżby w związku z pojawieniem się komety ? Pod koniec miesiąca obóz łowców wampirów zostaje zaatakowany przez wojska Nekrona, wspierane przez Ogniste Olbrzymy i duchy z Elkalii, atakujący odnieśli sukces lecz nie zajęli obozu. 1015 Pracowity Sierpień - Do porstu Vegnar przybija ogromny okręt handlowy wiozący dobra dla Vegnar, właścicielem statku i dóbr był niejaki Jan von Zarkith. W Faraldorze dochodzi do kolejnej zuchwałej kradzieży, z muzeum ginie bezcenny eksponat - Sztylet Amrady i tym razem nie wiadomo kto jest odpowiedzialny za kradzież. Kolejny incydent w Faraldorze - ktoś przerywa obrady rady siedmiu, jednak na całe szczęście zostaje on szybko obezwładniony. 1015 Srebrzysty Wrzesień - Do faraldorskiego muzeum wraca skradziony bezcenny eksponat. Faraldor może poszczycić się otwarciem pracowni jubilerskiej. Inkwizycja za zgodą Rady Trzech wraca do Faraldoru, co raczej nie dziwi po atakach na obóz łowców. 1015 Senny Listopad - Kolejne niewyjaśnione zjawiska targają Lodor, tym razem na Mroźne Pustkowia nieopodal Aldur spada ogromna kula ognia, niektórzy twierdzą, ze jest to sprawka samego Belulasa, który chce pokazać swą moc. 1016 Budzący Marzec - Akademia Mistycznego Ognia, zwana też Fortecą Issgerid organizuje wielki magiczny festyn, zwycięzcą magicznego turnieju jaki odbył się podczas festynu zostaje jeden z braci Ringo - Cingo. W Spelunie Zdzicha doszło do zuchwałej kradzieży, ktoś ukradł Zdzichowi jego ulubioną czapkę. 1016 Wielobarwny Kwiecień - Grupa nekromantów wraz z przerażającą armią nieumarłych sług atakuje wioskę Brushwood, ginie wielu niziołków a Inkwizycja opanowuje problem, ciężkie to były chwile dla tej mieściny. W Faraldorze natomiast jakiś lisz przerwał ceremonię ślubu, zabił pana młodego a na domiar złego porwał dwie osoby. 1016 Złoty Maj - Na Skrzyżowaniu Daclora doszło do podpalenia znajdującej się tam Speluny Zdzicha, uszkodzenia nie były bardzo poważne. 1016 Pracowity Sierpień - Faraldor zostaje zaatakowane przez armię drowów, niestety napastnikom nie udaje się zająć miasta i ponoszą klęskę. W tym samym czasie Brushwood musi borykać się z kolejną inwazją jak się okazało kontrolowany przez drowa Edena smok zaatakował wioskę. W Mroźnej Osadzie dochodzi do masakry zainicjowanej przez jakiegoś fanatyka Belulasa. Ten sam mag nawiedza Dedry, mag ogłasza, że Zelwinge jest fałszywym bogiem, później przyzywa golemy z którymi gnomy na szczęście się uporały. 1016 Senny Listopad - Aritel zostaje zaatakowane przez armię lalek z cytadeli, przewodzi im Taresa, dopiero pomoc z Faraldoru pozwala na skuteczną obronę i przeważa losy bitwy na stronę broniących się. Podobno w Cytadeli dochodzi do rozłamu, Klucznik Cytadeli, demilisz postanawia przejść na stronę Nekrona, który podobno był widziany wcześniej w okolicach Cytadeli. 1017 Senny Luty - W Aldur dochodzi do wielkiej bitwy mającej na celu wygnanie stamtąd sług Belulasa, elfy wspierane przez Aritel wyzwalają ostatecznie Aldur, w tym samym czasie Faraldor pada ofiarą dywersji i zostaje zaatakowane dzięki Sephisowi i Ilsaerze jednak udaje się odbić miasto z rąk Nekrona. 1017 Budzący Marzec - Brushwodd kolejny raz przeżywa ciężkie chwile tym razem z powodu powodzi, sprawcą całego zamieszania był niejaki Eden Nyn'loth, który wcześniej nieudolnie atakował miasteczko wraz ze smokiem. Miasto jednak nie ucierpiało tak strasznie. Nowym radnym w Aldur poprzez wybory zostaje niejaki Sarurate Ulrejaz De Mortifer cieszący się wielką popularnością mag. W głębokim Podmroku podobno dziwne rzeczy się dzieją, chodzą słuchy, ze z Matką Opiekunką pierwszego domu nie jest najlepiej. 1017 Wielobarwny Kwiecień - Oficjalnie ogłoszono zaręczyny Lorda Aritel, Sorento Shadowspirit, z arystokratką, z Faraldor, Ilsaerą Be'te'tner, dla Faraldoru i Aritel to wielka chwila. Do portu w Faraldorze witają statki pod banderą Świętej Inkwizycji z ogromną ilością żołnierzy na pokładzie, ich plany nie są znane oficjalnie. 1017 Złoty Maj - Vegnar wystosowało ultimatum wobec Aritel, domagając się złozenia przez Lorda Aritel ślubów wierności, ultimatum ma bardzo groźny charakter. 1017 Błyszczący Czerwiec - Atak na Czarną Więżę. Zjednoczone siły elfów i Inkwizycji, wspomagane przez Antymagów pokonują Nekrona. Delmoth Va Lome zostaje nowym Mistrzem Czarnej Wieży. 1017 Promienny Lipiec - siły stabilizacyjne Faraldor i Aritel opuszczają Aldur 1017 Leniwy Październik - król Vegnar oficjalnie wypowiada wojnę Aritel, krasnoludy po krótkim czasie zajmują Las Glowian, mieszkańcy uciekają do twierdzy w górach. 1017 Senny Listopad - pod osłoną nocy Faraldorskie oddziały łuczników zostają przerzucone drogą morską na wybrzeże za Górami Glowian i przychodzą z pomocą oblężonej twierdzy. O poranku ciężki ostrzał z gór zmusza krasnoludy do odwrotu. Anuntill Quel'Thanor, który ustrzelił z łuku najwięcej krasnoludów zostaje obwołany bohaterem bitwy. Shyvaa zsyła na Lodor wyjątkowo mroźną zimę, by ostudzić zapał walczących, na czas zawieruchy zostaje podpisany rozejm . 1018 Budzący Marzec - Wymarsz wojsk Vegnar w kierunku Faraldoru i zwycięska bitwa w lasach Clarion, elfy zepchnięte do defensywy. Niespodziewane pojawienie się Inkwizycji przed Faraldorem. Święte Oficjum wzywa do zaprzestania walk, rozpoczynają się rozmowy o zawieszeniu broni. Reprezentujący Inkwizycję negocjator Kelly Aerthur nakłania króla Vegnar do zaprzestania rozlewu krwi i powrotu do twierdzy. 1018 Wielobarwny Kwiecień - Nowe prawo w Vegnar - każdego elfa napotkanego w twierdzy można zabić bez ostrzeżenia. Blokada morska - wszelkie statki z Faraldoru lub Kontynentu mają zakaz wstępu do portu w Vegnar. 1018 Pracowity Sierpień - władca Aritel, Sorento Shadowspirit bierze za żonę Ilsaerę Be'te'tner i przenosi się na stałe do Faraldoru. Od tej pory oficjalnie występuje jako Sorento Ameril. Ziemie Księstwa przechodzą pod rządy Rady Aritel. 1018 Srebrzysty Wrzesień - pomimo sprzeciwu części Rady, zostaje przegłosowany protektorat Torrath nad Aldur. Sarurate Ulrejaz de Mortifer, do którego należał decydujący głos, który mógł zablokować tą ustawę, niespodziewanie popiera procesarskich radnych. Niektórzy twierdzą, że na radnego wpływ mógł mieć tajemniczy osobnik skrywający twarz pod bogato zdobionym hełmem, podający się za asystenta Sarurate - Norentis von Seril. Nie wiadomo na ile to prawda. Po pomyślnym dla Torrath głosowaniu von Seril znika z Aldur. 1019 - napływ Kentarczyków do Aldur. Sarurate rozpoczyna budowę Aldurskiej Wieży Wiedzy. 1021 - rozkwit zimnej wojny pomiędzy Vegnar i Faraldorem. Elfy rozpoczynają budowę fortyfikacji pod Faraldorem. W Aldur zostaje ukończona budowa wieży. 1022 - rozbudowa portu w Aldur, znaczny rozwój handlu. 1023 - Ukończenie prac remontowych w Dzielnicy Przybyszów oraz murów obronnych Faraldoru. 1025 - W wyniku działalności rodu Olath, Nilas staje się Wolnym Miastem Handlowym. Nieznaczne ocieplenie stosunków pomiędzy Podmrokiem a powierzchnią. 1027 - Inkwizycja sprowadza na Lodor niewielką ilość koni, na potrzeby swojego zakonu 1030 - Belulas po raz ostatni objawia się wyznawcom. Po tym wydarzeniu podobno miał powtórnie przekroczyć bramy Świata Bogów. W Cytadeli zostaje utworzona regularna armia, której dowódcą zostaje Brae Marilz. 1032 - wizyta poselstwa z Królestwa Perionu w Faraldorze. Wydarzenie to uznaje się za pewien przełom w stosunkach na linii Lodor-Kentar. 1034 - kapłani Frinny urządzają huczne przyjęcia na terenie niemal całego Lodor 1037 - podczas sztormu, na wybrzeżu nieopodal Dedry rozbija się statek z marynarzami pochodzącymi z nieznanego dotychczas na Lodor archipelagu. 1039 - niecałe 550 lat po śmieci swojego małżonka, umiera wdowa po ostatnim Królu Elfów, Hestianna Alora Ve'resal. W wieku 897 lat sędziwa Królowa Elfów odeszła do lepszego świata. Po raz pierwszy w dziejach Faraldoru Zamek Królewski pozostaje zupełnie pusty. 1040 - Sequeltis Livirth proponuje, aby Zamek Królewski stał się nową siedzibą Namiestników. Tymczasem rodzina Quel'Thanorów zaczyna propagować powrót elfów do klasycznej monarchii. W mieście zaczyna panować niepokój. |
---|
Autorzy: Nimorid; Blue
[Przed tobą leży dość obszerna księga autorstwa maga teoretyka Fortiera Meltranhera. Przejrzawszy ją pobieżnie zauważasz, że nie została napisana do końca. Kilka fragmentów cie zaciekawia.] Umralh i Czarne Ostrza [To ostatni fragment w księdze, autor zaniechał najwidoczniej dalszego spisywania tamtych wydarzeń.] Umralh upajał się chwilą, władzą. Mając na rękach krew wielu poległych, nie tylko potomków, ale i ich rodzin, wchłaniał energię żywych jakby była dla niego pożywieniem. Poczuł moc tysiąca nieumarłych i skupił ją na sobie. Odnalazł umysłem swoją armię i, trzymając w rekach Klepsydrę, zaczął im wydawać pierwsze rozkazy.
Straż i magowie stali na murach spoglądając w dal, w głąb lasu. Wiedzieli, że coś się zbliża, jednak nikt już nie wierzył w ich ostrzeżenia. Na skraju lasu spostrzegli to, czego się obawiali. Postacie demonów wyszły zza drzew i przyglądały im się uważnie. Straż nie wiedziała co zrobić, zamarła.
Vegnar Król Goinus, gdy tylko się dowiedział o ataku na Faraldor, zebrał najodważniejsze krasnoludy i ruszył z nimi na bitwę. Wiedział, że jeśli demony pokonają Wieczne Miasto, to następnym ich celem będzie Vegnar. Zdawał sobie sprawę, że nie zyska poparcia chcąc bronić elfy, jednak jego argumentacja była mocna. Rozłam wśród maladytów na obszarze Wschodnich Archipelagów widoczny był od dawna. Ekstremiści i Strażnicy Nowego Porządku ścierali się ze sobą na każdym kroku. Ci pierwsi mieli poparcie wśród odłamu z Wyspy Braci, tradycjonaliści wspierani, jak zawsze, przez kościół zakorzeniony w Cesarstwie. Demony Przegrana w Faraldor doprowadziła do rozłamu. Część z demonów chciała szykować się do zemsty, inni pragnęli zbierać siły na następny atak. Jednak wszyscy zdawali sobie sprawę, że należy wezwać posiłki. Zbłąkany oddział demonów był nieliczny, ale wciąż silny i śmiertelnie niebezpieczny. Uciekając przed maladytami stwory zawędrowały na daleką mroźną północ, gdzie śnieg nie przestaje padać, a miast ziemi panuje wieczna zmarzlina. Aldur, Ferie i Dedry Mistrz Urt stanął na przedpolach, za sobą miał liczoną w setkach Armię Nieumarłych. Czekał. Nekropolia Zaszyta wśród gór twierdza Vallendar również nie była wolna od niebezpieczeństw demonów, panoszących się po wyspie. Pomoc zapewniła im niewielka gildia kupiecka, Złota Kampania. Do twierdzy wysłano oddział najmitów, mający wspomóc Vallendarczyków. Jednakże nie wszystkie okręty dotarły na Lodor, wiele z nich zostało zniszczonych przez Tiamata, który beztrosko zgładził prawie połowę flotylli. Na pozostałej części okrętów, jednak wydarzyło się coś więcej... coś, co w efekcie zgubiło potężną twierdzę. Mieszkańcy Vellendar z radością powitali wsparcie, nawet jeśli było ono uszczuplone. Potrzebowali każdego miecza. Zaprosili najmitów za mury, nie wiedząc, że wpuścili w swe progi śmierć i zniszczenie. Legioniści okazali się być skrytymi pod iluzją liszami, którzy zgładzili prawdziwych wojów podczas rejsu. Ci potężni nieumarli wezwali drakolisza i z jego pomocą przejęli panowanie nad twierdzą. Obrońcy warowni nie mieli szans - wielu z nich zdezerterowało, przez długi czas błąkając się bez celu po wyspie i morzach. Część utworzyła silną grupę piracką, by po latach plądrowania osiedlić się w okolicach ruin Brushwood, przepędzając stamtąd grupę druidów. Mieszkańcy warowni, którzy nie zdołali w porę zbiec zostali zdominowani przez lisze i zniewoleni. Zmuszono ich do pracy nad tunelami, łącząc twierdzę z Podmrokiem. Z głębin napłynęły posiłki potężnej nieumarłej armii, która na dobre rozprzestrzeniła się w całej twierdzy. Vallendar zostało stopniowo przemienione w Nekropolię - domenę nieumarłych mistrzów i ich sprzymierzeńców.
Oddział zwiadowczy Vegnar w składzie Gromrin 'Silnoręki’, Kharrl Wręcemocny oraz Chonn Faedin został wezwany przez jednego z najwierniejszych sług Vegnar i króla Goinusa do spełnienia obywatelskiego obowiązku wobec zagrożenia czychającego w głębinach Ruin Kabard. Grupa miała dokonać rekonesansu, głęboko pod ziemią, w miejscach, z których ostatnimi czasy wydobywały się dziwne, niepokojące dźwięki, świadczące o obecności tam istot bliżej nieznanych Vegnarczykom. Tuż po wejściu do ruin okazało się, że królestwem Gnolli to one na pewno już nie są. Dziesiątki podziurawionych ścierw, smród unoszący się z nad rozkładających się ciał i robaki, przeklęta masa robactwa - krwiożerczego, chcącego przetrawić każdy napotkany kawałek ciała. Zapuszczając się nieco głębiej w komnaty, zwiad napotkał jednak na zabarykadowaną bandę hienowatych humanoidów - wśród nich wodza, który wyskamlał w przerażeniu o ataku potworów wyhodowanych przez pradawnych mieszkańców ruin. Pod groźbą śmierci pokazał zejście do niższych komnat Kabard. Zsuwając się po linie, krasnoludy trafiły do dziwnej wypełnionej trupami, kulistej komnaty po środku której stały wielkie niczym beczka piwa jaja nieznanych stworzeń. Wielkie Wrota powadziły do dalszych tuneli, które znajdowały się przed wejściem do komnaty. Za ołtarzem stał podziany w długą togę mędrzec. Powiedział, iż jest Pustelnikiem, który od upadku Kabard pilnuje świętych kamieni, trzymających w wiezieniu Zgubę Kabard. Wyjaśnił, że nikt poza Krasnoludami nie może przekroczyć świętego kręgu, który tworzyły kamienie. Potwory, które opanowały Kabard to Plugastwo, które szerzyła Zguba Kabard nim została uwięziona. Niestety nie można było jednocześnie schwytać Potwora i Plugastwa. Gdy Zguba została uwięziona, Plugastwo zdołało uciec i najprawdopodobniej odzyskało siły, zaczyna na nowo opanowywać Ruiny. Trójka postanowiła, czym prędzej wrócić do stolicy po posiłki niezbędne w misji "oczyszczenia". Krasnoludy zareagowały na raport z wyprawy z nieukrywanymi obawami. Elitarny oddział Vegnar składający się z najlepszych, wprawionych w bojach wojowników został oddelegowany do zniszczenia plugastwa. Kilku z nich zostało porwanych w głąb Ruin. Wnętrze komnat zmieniło się nie do poznania od ostatniej wizyty, teraz przypominało raczej wylęgarnie, z setkami robaków, jaj i pajęczyn. Napotkana kilka dni wcześniej grupa Gnolli stacjonowała w tym samym miejscu, znacznie już uszczuplona i wycieńczona ciągłym odpieraniem ataków. Podczas rozmowy z wodzem to Masha wzięła sprawy w swoje ręce i przycisnąwszy go do muru zaczęła wyciągać z niego informacje. Był mocno ranny i widząc, że nasze siły przewyższają jego kilkukrotnie powiedział co wie. Kundle chciały uciekać z Kabrad obawiając się Plugastwa, lecz oddziały przy wejściu uniemożliwiały im wyjście. W akcie dobrej woli, oddział zadecydował, by puścić Gnolle wolno. Zebrane zostały wszystkie żyjące w okolicy osobniki, po czym odprowadzono je do bram. Ze ścian i sufitów zaczęły atakować potwory Plugastwa. Z cienia nieopodal Kręgu Kamieni wyszedł wspomniany już wcześniej Pustelnik, a podczas rozmowy z nim, przed zgromadzeniem zmaterializował się demon, mag, który z szyderczym śmiechem oznajmił, iż bliskie jest uwolnienie Zguby. Jednym ruchem długiego szpona, bez wymawiania słów, rzucił potężny czar przywołujący sługi ciemności, znacznie potężniejsze i bardziej krwiożercze niż wszystkie, z którymi krasnoludy miały dotychczas okazję ścierać się podczas wizyty w Ruinach Kabard. Szybki i zdecydowany atak pozwolił na pokonanie zaskoczonego przeciwnika. Zaskoczone i zdezorientowane lekko krasnoludy zaczęły nabierać podejrzeń, co do czystości intencji Pustelnika, lecz podczas próby schwytania go, ten zamienił się w rój pszczół i uciekł wykorzystując w tym celu szczeliny w suficie i ścianach. Poszukiwania dalszych komnat i korytarzy niestety były bezskuteczne. Kabard zostało oczyszczone zarówno z Gnolii jak i z całego Plugastwa, które oddział był w stanie wypatrzyć. Po wprowadzeniu do Ruin Kabard oddziałów wartowniczych, obszar ten znalazł się pod kontrolą Vegnar. Jednak oddział zebrał się ponownie, dręczony poczuciem niedokończonego zadania. Postanowili wrócić do podziemia, przeszukać je ponownie i upewnić się, że wszystko jest w porządku. Zeszli na dół i szybko ich oczom ukazały się dwie zakapturzone postacie. Już jeden z wojowników chciał ich przepędzić, wypytać, z Rimyrem na ustach zabić, kiedy cała armia Ciemnych pojawiła się nagle tłukąc wszystko, co napotkała na swej drodze! Co to była za bitwa… A potem… Wszystko ucichło… Kamienie runiczne zostały zniszczone … macka za macką, glizda za glizdą, rozłupała Zguba całą jaskinie, potem Ruiny! Wessała do gęby połowę dzielnych żołnierzy! Nieliczni, zdołali uciec, aby poinformować Powierzchnię o tym, co zaszło w głębinach. Zguba ruszyła na południe i słuch o niej zaginął. Mówią, że sam król Goinus wysłał za nią oddział opancerzonych krasnoludów uzbrojonych w broń gnomów. Mówi się o wybuchu w tunelach i jej zasypaniu. Faktem jednak jest, ze Zguba zaginęła i nie było o niej nic słuchać aż do dnia Rytuału Klepsydry. |
---|
Kalendarium VI ery Autorka: Sertima 1040 rok 23 Promiennego Lipca 1040r. 1041 rok 2 Młodego Stycznia 1041 r. 1042 rok 4 - 6 Mlodego Stycznia 1042r. 1043 rok 6 Budzącego Marca 1043r 1044 rok 11 Sennego Lutego 1044r 1045 rok 10 Budzącego Marca 1045r |
---|
Obecnie Maladyci Nowego Porządku nie występują na Lodor, zostali wypędzeni.